Elke ochtend worden ze duidelijker zichtbaar. Liggend op mijn alsmaar zuurder wordende bovenbenen. Lijntjes, gebrand door de Spaanse winterzon. Het contrast tussen wit en gebroken wit wordt elke dag een beetje groter. Ze waren wit, spierwit. Ik keek door de huid van mijn benen heen. Geen schrijntje van een bruine gloed te herkennen. Geen glimmende benen als gestel maar enkel…
