Mijn ultieme droom? Dat is om op zoveel mogelijk plekken op deze aardbol gefietst te hebben. Toen ik een jaar geleden besloot om naar New-Zealand te gaan om daar mijn zus, zwager en oom op te zoeken kon een mooie uitdaging op de fiets niet ontbreken natuurlijk.

Mountainbiken in New-Zealand schijnt enorm gaaf te zijn, ik wordt alleen al verliefd als ik alle foto’s zie van de fantastische trails en vergezichten die dit land te bieden heeft.

In September schrijf ik me in voor de Contact Epic, een marathon van 160 kilometer rondom het meer van Hawea. Dit was het enige evenement dat nog georganiseerd werd in de periode dat ik New Zealand ga bezoeken.

Hoe bereid je je voor op een race in een land waar je nog nooit bent geweest? Geen idee, want zoiets heb ik ook nog nooit eerder gedaan. Misschien dat ik het daarom juist zo mooi vind om dit soort dingen te ondernemen. Een ding is zeker, dit gaat één van de gaafste dingen worden die ik op een fiets heb gedaan.

Van tevoren probeer ik zo veel informatie te verzamelen als mogelijk. Zoals gewoonlijk is dat vrij moeilijk met buitenlandse evenementen. Conclusie, het wordt weer ouderwets avonturieren. Gelukkig stuurt de organisatie nog wel wat mails met daar in wat essentiële zaken.

Normaal gezien pak ik een dag voor een wedstrijd de auto in en vertrek ik maximaal een dag van tevoren. Voor deze wedstrijd is dat toch wat anders. De vrijdag voor vertrek zorg ik dat mijn fiets blinkend schoon is, aangezien de grenscontrole van New Zealand zeer streng is op het meenemen van grond en zaden.

Maandag 17 April vliegen we richting New Zealand waar we woensdagavond na een lange reis in Christchurch landen. Na een verfrissende nacht in en hostel zetten we koers richting het zuiden van het eiland. Donderdagnacht overnachten we bij het prachtige Lake Pukaki waar we vergezeld worden door een kraakheldere sterrenhemel.

Wanneer ik donderdagavond mijn fiets van de drager haal om een testrit te maken kom ik tot de ontdekking dat er een grote scheur in mijn voorwiel zit. Heel even begin ik gestresst te raken, maar gelukkig bevinden we ons in één van de grootste outdoor gebieden van New Zealand. We besluiten de volgende ochtend op zoek te gaan naar een fietsenmaker in het nabijgelegen Wanaka. Eerst genieten we van de prachtige natuur rondom het meer.

De volgende ochtend ontwaakt de zon ons met een verblinde opgang. Bijna was ik vergeten dat ik nog een nieuw voorwiel moest regelen. Al vroeg rijden we richting Hawea om daar een slaapplaats te regelen. Vanuit de camping kijk we uit op wederom een fantastisch meer, hier ga ik morgen 160 kilometer omheen fietsen. 

Vanuit Hawea vertrekken we naar Wanaka. Na 2 winkels te hebben bezocht was er een fietsenmaker die mij kon helpen met een nieuwe velg. Het zou een prijzig verhaal worden, maar ik was al lang blij dat ik de volgende dag gewoon kon fietsen. Tegelijkertijd gebruikte ik zijn kennis om wat informatie te verkrijgen over het parcours.

Zodoende kon ik zaterdag toch nog van start gaan in de eerste 100-miler van New-Zealand. Hierover lees je meer in de volgende blog.

Wouter