De Mount Everest is met zijn 8.848 meter de hoogste top op onze bescheiden aardkloot. Bijna 9 kilometer prijkt hij boven het zeeoppervlak uit. Voor veel mensen is het een uitdaging om de top van deze reus te bereiken, vele hebben hun leven er voor gelaten. Er zullen er nog meer volgen. Wat deze aardrijkskundige wijsheid te maken heeft met…
Elke week reizen we weer ergens anders naar toe. Fietsen die tegen wild geparkeerde auto’s aan leunen, stoepen die als kleedruimte worden gebruikt. Het ruikt er naar tijgerbalsem en angstzweet. Het zijn dezelfde renners op dezelfde fietsen op elke keer weer een ander rondje. We zijn een reizende familie, vijanden in de koers, maar er buiten broers. Het principe blijft…
Wanneer ik je vertel dat er vandaag 175 kilometer en bijna 5000 hoogtemeters door Limburg op het programma staan zullen er, naar alle waarschijnlijkheid, een aantal dingen in je opkomen. Ding één; die man is niet wijs, maar dat wist je al. En ding twee, waar vind je in godsnaam die 5000 hoogtemeters in Nederland? Nou, ik zal het je…
Wanneer mijn vriendin om iets voor zessen ’s ochtends met haar hoofd boven het toilet hangt probeer ik rustig te blijven. Over iets meer dan 2 uur zal de Bartje200 starten, op dat moment was het nog even twijfelachtig of het wel zo verstandig was om te starten. Ik kijk haar aan en en zie in haar ogen de teleurstelling,…
In een tijd waarin hoeren, seks en doping meer bij de sport wielrennen lijken te horen dan hard trainen en opofferingen doen is het soms lastig om je geloof in de sport te blijven houden. Je gaat, buiten je eigen wil om, vraagtekens stellen bij prestaties die renners leveren. Je laat je meeslepen in een verhaal over pufjes, spuitjes en pilletjes. Alles ligt…
“We wielrennen zodat we zondag’s niet over de woonboulevard hoeven te slenteren. Je hebt van die mensen die het hele weekend op de bank liggen en dan nog voldaan gevoel hebben ook nog, dat snap ik echt niet.” Ik vraag me wel eens af wat de reden is waarom sommige jongens met doodsverachting door het peloton heen slingeren. Ze drukken…
In de verte zie ik drie lampjes. Ze rijden weg van de rest. Het gat wordt langzaam groter. De lampjes verduisteren in een donker bos. Ik moet er naar toe, voordat het te laat is. Heel even had ik het idee dat ik in de neutralisatie van de Ster van Zwolle was beland. Via stoepjes en graskanten probeer ik mij…
Druppels zweet dalen neer. Langzaam vallen ze van mijn gezicht. Ik staar naar de cijfertjes, 367 watt, 98 rpm, 37 minuten 10 seconden. De pijn trekt dieper in de vezels van mijn spieren. Mijn ademhaling wordt sneller en sneller. Ik verbijt de pijn. De secondes op de klok tikken langzaam weg. In mijn hoofd speelt zich een film af. Kilometers…