In een tijd waarin hoeren, seks en doping meer bij de sport wielrennen lijken te horen dan hard trainen en opofferingen doen is het soms lastig om je geloof in de sport te blijven houden. Je gaat, buiten je eigen wil om, vraagtekens stellen bij prestaties die renners leveren. Je laat je meeslepen in een verhaal over pufjes, spuitjes en pilletjes. Alles ligt zo onder een loep dat het bijna niet meer kan…
“We wielrennen zodat we zondag’s niet over de woonboulevard hoeven te slenteren. Je hebt van die mensen die het hele weekend op de bank liggen en dan nog voldaan gevoel hebben ook nog, dat snap ik echt niet.” Ik vraag me wel eens af wat de reden is waarom sommige jongens met doodsverachting door het peloton heen slingeren. Ze drukken zich in gaatjes alsof hun leven er van af hangt….
In de verte zie ik drie lampjes. Ze rijden weg van de rest. Het gat wordt langzaam groter. De lampjes verduisteren in een donker bos. Ik moet er naar toe, voordat het te laat is. Heel even had ik het idee dat ik in de neutralisatie van de Ster van Zwolle was beland. Via stoepjes en graskanten probeer ik mij een weg naar voren te banen. Een brede weg met…
Druppels zweet dalen neer. Langzaam vallen ze van mijn gezicht. Ik staar naar de cijfertjes, 367 watt, 98 rpm, 37 minuten 10 seconden. De pijn trekt dieper in de vezels van mijn spieren. Mijn ademhaling wordt sneller en sneller. Ik verbijt de pijn. De secondes op de klok tikken langzaam weg. In mijn hoofd speelt zich een film af. Kilometers in Drenthe, zwoegend door de modder. Het zuur stroomt weg…
We stonden maar wat voor ons uit te staren. Naakt, kwetsbaarder dan ooit. We hadden 5 uur lang door een bruine waas gereden. Sommige bibberde, wachtend in de rij om zichzelf te hervinden achter een masker van Limburgse klei. De ene blik was nog leger dan de andere. Een aantal uren eerder sta ik mij om te kleden bij mijn auto. In de auto naast de mijne kijkt een man…
De ochtend breekt aan en de regen tikt tegen de ruiten. De voorspellingen voor vandaag zijn uitermate slecht. Zo slecht, dat mij word afgeraden om de Heaphy track te fietsen. De track loopt deels langs de kust en is gevoelig voor overstromingen. Geen fiets dus vandaag, maar dat vond ik niet zo erg. Ik gebruik de dag om kleding te wassen en mijn voorraden aan te vullen en natuurlijk, niet…
Meestal voelt de afdaling als een beloning voor de klim. Meestal gaat dalen sneller dan klimmen. Maar wat ik al snel in de gaten krijg is dat ‘meestal’ en ‘als’ niet gelden op de Old Ghost Road. Na 3 uur fietsen heb ik 25 kilometer afgelegd. Na het oversteken van de ‘heavens door’ daalt het alpine-pad. Langs de steile rotswand kijk je tientallen, misschien wel honderden, meters naar beneden. Er…
Bestaat er een gevoel dat je alleen op de wereld bent? Ik dacht het te vinden door weg te gaan uit de beschaving, verder weg dan ik ooit ben geweest. Het gehaaste leven in Nederland zuigt mij leeg, in Nieuw-Zeeland kijk ik niet op de klok. Ik leef met het licht van de zon. Het is nog vroeg als Marlijn mij afzet op de campingplaats in het ‘spookstadje’ Lyell. Van…